مسأله ۱۵۵۳- وقت نيّت روزه مستحبّي از اول شب است۱ تا موقعي كه  به اندازه نيّت كردن به مغرب مانده باشد۲ كه اگر تا اين وقت كاري كه روزه را باطل مي كند انجام نداده باشد و نيّت روزه مستحبّي كند روزه او صحيح است.۳

۱- مظاهری: از قبل از اذان صبح است...

۲- وحید: تا موقعی که به اندازه نيّت کردن به استتار قرص ، وقت مانده باشد...

 مكارم: وقت نيّت براي روزه مستحبّي در تمام روز نيز ادامه دارد حتي اگر مختصري به مغرب باقي مانده باشد...

۳- وحید: و اگر از استتار قرص بگذرد صحت روزه محل اشکال است.

*****

زنجاني: مسأله-  در روزه مستحبّی اگر کسی کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد  و پیش از ظهر نيّت روزه مستحبی کند روزه او صحیح است و همانند کسی است که از اول طلوع فجر نيّت روزه کرده باشد و اگر بعد از ظهر هم نيّت روزه مستحبی کند روزه او صحیح است ولی از هنگام نيّت کردن روزه دار به شمار می آید.

سيستاني: مسأله- كسي كه كارهايي كه روزه را باطل مي كند انجام نداده باشد، در هر وقت از روز نيّت روزه مستحبّي بكند هر چند فاصله كمي تا مغرب باشد، روزه او صحيح است.

مسأله ۱۵۵۴- كسي كه پيش از اذان صبح ۱ بدون نيّت روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيّت كند۲، روزه او صحيح است۳ چه روزه او واجب باشد چه مستحب . و اگر بعد از ظهر بيدار شود ، نمي تواند نيّت روزه واجب نمايد۴.

اين مسأله در رساله آيت الله  فاضل نيست

۱- خوئي، تبريزي: در غير روزه ماه رمضان...

بهجت: در غير روزه معيّن واجب مثل روزه ماه مبارك رمضان...

سيستاني: در روزه ماه رمضان و همچنين در روزه واجبي كه زمانش معيّن است...

۲- بهجت: در حال اختيار نيّت كند...

۳- سيستاني: و اگر بعد از ظهر بيدار شود، بايد احتياطاً بقيه روز را به قصد قربت مطلقه امساك كند و روزه آن روز را نيز قضا نمايد.

۴- گلپايگاني، صافي: ولي در واجب مضيق مثل روزه ماه رمضان احتياط واجب آن است كه رجاءً نيّت روزه بنمايد و آن را تمام كند و بعد هم قضاي آن را بجا آورد.

خوئي، تبريزي: و اما در ماه رمضان اگر بي نيّت خوابيده باشد، اگر چه پيش از ظهر بيدار شود و نيّت كند صحت روزه اش محل اشكال است (تبريزي: و لازم است آن روز را امساك كرده، بعد قضا نمايد).

سبحانی: ولی لازم است تا مغرب از کاری که روزه را باطل می کند اجتناب نماید .

*****

زنجاني: مسأله- اگر عمداً در ماه رمضان  هنگام اذان صبح نيّت روزه –حتی نيّت ارتکازی- نداشته باشد  مثلا عمدا بدون نيّت روزه بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود.  روزه اش باطل است ولي بايد درروز از انجام كارهايي كه روزه را باطل مي كند خودداري ورزد و اگر در اثر غفلت بدون نيّت روزه تا اذان صبح خواب بماند و قبل ازظهر بيدار شود، تا آن وقت یکی از مبطلات روزه را بجا نیاورده  بنابراحتياط واجب  باید روزه آن روز را بگيرد و قضا نيز بنمايد و چنانچه بعد از ظهر بيدار شود،  یا یکی از مبطلات روزه را انجام داده ، نمي تواند نيّت روزه كند ولي بايد در بقيه روز از مبطلات روزه اجتناب نمايد. و بعد ا روزه آن روز را قضا  کند.

وحید: مسأله- کسی که پیش از اذان صبح، بدون نيّت روزه خوابیده است اگر پیش از ظهر بیدار شود و نيّت روزه کند چنانچه روزه واجبی باشد که وقت آن معین است –چه روزه ماه رمضان و چه غیر آن مثل اینکه نذر کرده باشد روز معینی را روزه بگیرد- صحت روزه اش محل اشکال است و اگر روزه واجبی باشد  که وقت معین ندارد صحیح است و در صورتی که  بعد از ظهر بیدار شود نمی تواند نیت روزه واجب کندهرچند غیر معین باشد ولی در قضای روزه ماه مبارک رمضان عدم جواز بعد از ظهر تا عصر بنابراحتیاط است.

مکارم: مسأله- اگر در ماه رمضان نیت را فراموش کند چنانچه تا قب از اذان ظهر یادش بیاید و فورا نیت کند و کاری را که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد روزه اش صحیح است اما اگر بعد از ظهر نیت کند صحیح نیست.

مظاهری: مسأله- در هر روزه واجب اگر بواسطه عذری، مثل خواب یا مرض یا مسافرت یا غفلت تا پیش از ظهر نیت نکند و کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد باید نیت روزه کند.

منبع: http://portal.anhar.ir