چکیده: ملائکه، از مخلوقات مجرد و گرامی خداوند می باشند که با حواس پنجگانه درک نمی شوند اما با دنیای ماده در ارتباط هستند. کثرت آیات قرآنی در مورد ملائکه بیانگر اهمیت موضوع می باشد واز طرف دیگر اعتقاد به وجود ملائکه از لوازم ایمان و ارکان دین محسوب می شود زیرا آنان رابط بین انسان وپروردگار می باشند و وحی را به انبیاء الهی می رسانند .ملائکه به سه دسته مهیمن، عبادت کننده و کارگزار تقسیم شده اند وچهار ملک مقرب الهی :جبرئیل،  میکائیل،  اسرافیل و عزرائیل رئوس ملائکه می باشند .عالم ملائکه عالم غیب وملکوت است  بنابراین برای شناخت اوصاف وافعال آنان راهی جز از طریق آیات وروایات نمی باشد .اوصافی مانند عبادت و معصوم بودن آنان از نافرمانی در امر خدا و اینکه آنها نیز بعد از دمیده شدن صیحه صور می میرند و بال آن ها کنایه از قدرت وسرعت در انجام کار می باشد و طعامشان تسبیح و آشامیدنشان تهلیل است، وافعالی مانند حمل وحی، تدبیر عالم، کتابت اعمال و ... . خداوند آنان را مأمور به سجده بر بنی آدم کرد واین به دلیل خصوصیات نوعی انسان وتعظیم در برابر خلقت آدم بوده است. انسان اگر در همین دنیا از پلیدی ها دوری کند می تواند آنان را ببیند و اگر به مقامی از قرب حضرت حق برسد، می تواند حتی مافوق مقام ملائکه باشد.