عنوان اثر

سال دفاع

نام و نام خانوادگی طلبه

نام و نام خانوادگی استاد راهنما

نام و نام خانوادگی استاد داور

واژگان کلیدی

نسيان و خود فراموشي در قرآن

 

 

۱۳۹۴

 

 

زینب احمدی

 

خدیجه بوترابی

 

 

طوبی شاکری

 

نسيان ، غفلت ، خود فراموشي ، عوامل خود فراموشي ، درمان خودفراموشي

 

چکیده: خود فراموشي ناديده گرفتن و از دست دادن حقيقت و هويت انساني خود و اعراض و بريدن از خط سير صحيح و تكاملي حيات انساني است.خودفراموشي يعني فراموش كردن حقيقت وجودي خود، قابليتها و استعدادي كه خداوند در انسان قرار داده است تابه مقام خليفه الهي برسد.از آنجا كه انسان در اين دنيا باقي نيست به سوي خداوند باز مي گردد و هستي او عين ربط به خداوند است، بريدن و جدا شدن او از خدا و فطرت اصلي كه خداوند در او قرار داده است سبب فراموش كردن و غفلت از خود مي شود و با بحرانهاي مختلفي مواجه مي شود . خود فراموشي به عنوان يك آسيب هويتي از قديم الايام گريبان گير انسان بوده است و انسان از دردهاي ناشي از آن مي ناليده و در رفع آن كوشيده است. مقصود از خود همان ذات ، روح انسان است كه از خدا نشاٌت گرفته و بسوي او باز مي گردد و مراد از فراموشي هم وانهادن و ناديده گرفتن و غفلت است. در اين تحقيق به مفهوم خودفراموشي از قبيل : انساء نفس و نسيان نفس ، عدم معرفت ، جهل به نفس ،خودزياني كه از زاويه هاي مختلف به اين آسيب بارز بر حقيقت و هويت اصلي انسان اشاره مي كند.و در نتيجه خود فراموشي ناديده گرفتن و از دست دادن حقيقت و هويت انساني خود و اعراض و بريدن از خط سير صحيح و تكاملي حيات انسان است.با شناخت عوامل دروني يا بيروني مثل جهل،غفلت،حب دنياو...ميتوان از ابتلا به خودفراموشي مصون ماند و از راه هايي مثل تفكر،محاسبه نفس و ذكر ميتوان از ورود انسان به غفلت و گرفتار شدن در گرداب خود فراموشي جلوگيري كرد.