وحی همزاد آدمی، پایه و قوام بعثت پیامبران و مهم‌ترین و ارزنده‌‌ترین گوهر آسمانی بر دامن زمینیان بوده و با سرشت و سرنوشت آدمی پیوندی ناگسستنی خورده است و هیچ چیز مانند آن در زندگی انسان مؤثر نیفتاده و جایگزینی برایش یافت نمی‌شود. تاریخ جوامع بشری نشان می‌دهد که پیامبران برای هدایت انسان‌ها به رستگاری برخاسته، از راه ارتباط ویژه با خداوند پیامی آورده‌‌اند که فوق دانش بشر و خارج از مجاری عادی فهم است و برای اثبات ادعای خود معجزه آورده‌‌اند. ادیان الهی از منشأ واحدی سرچشمه گرفته و همین امر موجب می‌شود كه جوهره اصلی ادیان ـ بنا بر فرض سلامت از تحریف ـ یكی باشد. و وجود پاره‌ای از مشتركات امری انكارناپذیر است و این امور، باعث شده تا شماری از مستشرقان كه مجموعه معارف قرآن را برتر از فكر و اندیشه بشری دیده‌اند، برای فرار از اعتراف به نزول وحی بر پیامبر اسلامk شبهه «اقتباس قرآن از كتب آسمانی پیشین به‌ویژه تورات» را مطرح نموده و ادعای اخذ قرآن از تورات و انجیل و تأثیرپذیری اسلام از آئین یهودیت و مسیحیت مطرح نموده و با مقایسه متن قرآن با تورات و انجیل کوشیده‌اند شباهت میان قرآن با انجیل، تورات و تلمود را بیابند تا ثابت كنند كه مصدر قرآن از آن كتب می‌باشد. این مقاله در صدد پاسخ گویی به این شبهات است.
جهت مطالعه و دریافت فایل pdf مقاله، بر روی لینک ذیل کلیک نمایید.
