حسین غفاری: استاد( شهید مطهری) همیشه رفتار عادی داشتند و  حال آنکه سرتاسر زندگیشان تقوی و تهذیب نفس بود. شبها مقید بودند زود بخوابند که برای نماز شب کسل نباشند. البته خود ایشان هیچ وقت اظهار نمی کردندو می گفتند از نظر جسمی وضعم طوری است که باید زودتر بخوابم.

در یک جلسه ای که رجال مذهبی و سیاسی در آن زمان بودند و جلسه مهمی هم بود. آقای مطهری نزدیک ساعت ۱۱ شب که جلسه به جاهای حساس رسیده بود بلند شده بودند و فرموده بودند:« من دیگر وقت خوابم گذشته و نمی توانم بنشینم و باید بروم بخوابم.»

و بعدها بعضی ها دست گرفته بودند که آقا حاضر نیست مه یک ساعت از خوابش را کم کند! در حالیکه آنها نمی دانستند که آقا حاضر نیست حال نماز شبش را از دست بدهد.

منبع: سرگذشت های ویژه از زندگی استاد شهید مطهری- شورای نویسندگان- نشر ذکر- ص ۱۲۷